Adaptacja dziecka trzyletniego do środowiska przedszkolnego

Opublikowano: 31 Gru 2012

Anna Izabela Brzezińska, Magdalena Czub, Natalia Ożadowicz

Artykuł prezentuje wyniki badania, którego celem byłozweryfikowanie hipotez dotyczących związków między wybranymi czynnikami podmiotowymi i kontekstowymi a strategią adaptacji dziecka trzyletniego do przedszkola. W badaniu wzięło udział 40 dzieci, które we wrześniu 2010 r. rozpoczęły naukę w przedszkolu. Zostały one zbadane Orientacyjnym testem rozwoju psychoruchowego (test Denver) oraz Kwestionariuszem strategii adaptacji (KSA) stworzonym na potrzeby tego badania. Wyniki wskazują na występowanie trzech strategii, które są jednocześnie kryteriami poziomu przystosowania dziecka do środowiska przedszkolnego: pozytywnej (twórczej adaptacji) oraz negatywnych (lękowej i indyferentnej). Zaobserwowano istotne statystycznie związki pomiędzy wiekiem, rozwojem psychoruchowym dziecka i wykształceniem matki a strategią adaptacji dziecka. Dzieci matek z wykształceniem wyższym, starsze, o wyższym poziomie rozwoju psychoruchowego częściej prezentowały pozytywną strategię adaptacji. Stwierdzono jednak, iż jedynie 15 spośród 40 badanych dzieci stosowało strategię twórczej adaptacji. Jest to wynik niepokojący, wymagający prowadzenia dalszych badań w celu rozpoznania czynników determinujących taki stan rzeczy.

@article{brzezinska_adaptacja_????,
	title = "Adaptacja dziecka trzyletniego do środowiska przedszkolnego",
	volume = 2012,
	issn = "{ISSN} 0239-6858",
	url = "http://eduentuzjasci.pl/images/stories/publikacje/edukacja_04_brzezinska_czub_adaptacja_dziecka.pdf",
	abstract = "Artykuł prezentuje wyniki badania, którego celem było zweryfikowanie hipotez dotyczących związków między wybranymi czynnikami podmiotowymi i kontekstowymi a strategią adaptacji dziecka trzyletniego do przedszkola. W badaniu wzięło udział 40 dzieci, które we wrześniu 2010 r. rozpoczęły naukę w przedszkolu. Zostały one zbadane Orientacyjnym testem rozwoju psychoruchowego (test Denver) oraz Kwestionariuszem strategii adaptacji ({KSA)} stworzonym na potrzeby tego badania. Wyniki wskazują na występowanie trzech strategii, które są jednocześnie kryteriami poziomu przystosowania dziecka do środowiska przedszkolnego: pozytywnej (twórczej adaptacji) oraz negatywnych (lękowej i indyferentnej). Zaobserwowano istotne statystycznie związki pomiędzy wiekiem, rozwojem psychoruchowym dziecka i wykształceniem matki a strategią adaptacji dziecka. Dzieci matek z wykształceniem wyższym, starsze, o wyższym poziomie rozwoju psychoruchowego częściej prezentowały pozytywną strategię adaptacji. Stwierdzono jednak, iż jedynie 15 spośród 40 badanych dzieci stosowało strategię twórczej adaptacji. Jest to wynik niepokojący, wymagający prowadzenia dalszych badań w celu rozpoznania czynników determinujących taki stan rzeczy.",
	language = "polski",
	number = "4 (120)",
	journal = "Edukacja",
	author = "Brzezińska, Anna Izabela and Czub, Magdalena and Ożadowicz, Natalia",
	keywords = "strategia adaptacji, środowisko przedszkolne, dziecko, przystosowanie, rozwój",
	pages = "5--21"
}

Zrównywanie wyników testowania. Definicje i przykłady zastosowania

Opublikowano: 31 Gru 2012

Artur Pokropek, Bartosz Kondratek

Dojrzałe systemy testowania oraz większość nowopowstałych zawierają mechanizmy pozwalające na zrównywanie wyników z różnych sesji testowych w celu kontrolowania różnic w poziomie trudności różnych wersji testu. Artykuł przedstawia definicje zrównywania wyników wraz z przeglądem podstawowych planów zbierania danych stosowanych przy zrównywaniu. W celu ukazania podstawowych trendów w metodologii zrównywania testów na świecie przedstawiono 11 przykładowych systemów testowania, w których przeprowadzanie zrównywania jest wpisane w proces konstrukcji i raportowania wyników testu. Każdy test pokrótce omówiono i wskazano mechanizmy umożliwiające zrównywanie. Przegląd testów podzielono na trzy części w zależności od zastosowań badania testowego: narodowe systemy egzaminacyjne (SAT, ACT, PET, SweSAT), międzynarodowe systemy ewaluacyjne (TIMMS, PIRLS, PISA) oraz narodowe systemy ewaluacyjne (NAEP, EQAO, NAPLAN, NABC).

Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Wykształcenia ISCED: wzorzec z Sevrès czy wymysł Szatana?

Opublikowano: 31 Gru 2012

Zbigniew Sawiński

Celem utworzenia klasyfikacji ISCED była potrzeba porównania zasobów edukacyjnych w różnych krajach. Nie odzwierciedla ona jednak specyfiki systemów edukacyjnych i daje uproszczony obraz roli wykształcenia we współczesnych społeczeństwach. W Polsce do określenia rzeczywistej roli wykształcenia, zamiast ISCED, lepiej posłużyć się klasyfikacją krajową – co w artykule zostało zilustrowane za pomocą wyników Europejskiego Sondażu Społecznego. Przewaga polskiej klasyfikacji nad ISCED bierze się stąd, że pozwala uwzględnić zmiany, jakie zaszły w systemie edukacji w Polsce: począwszy od reform przeprowadzonych przez władze komunistyczne w latach 50. i 60., poprzez ekspansję szkolnictwa wyższego po 1989 r., a skończywszy na zmianach wprowadzonych przez reformę gimnazjalną. Wyniki cytowanych badań skłaniają do uzupełnienia dotychczasowego paradygmatu badania wykształcenia o klasyfikacje krajowe, które pozwoliłyby uwzględnić specyfikę systemów edukacyjnych. W dyskusji staram się określić powody, dla których badaczom wygodniej jest korzystać z ISCED, niż rozwijać własne narzędzia badania wykształcenia, właściwe dla ich krajów.

Badania – polityka społeczna – polityka edukacyjna – Potrzeby praktyki

Opublikowano: 20 Gru 2012

Michał Federowicz, Michał Sitek

Ostatnie dekady były okresem znaczących zmian w polskiej edukacji. Lata 90. to wzrost autonomii szkół i uczelni oraz decentralizacja oświaty, polegająca na przekazywaniu prowadzenia przedszkoli i szkół gminom, dokończona w ramach reformy administracyjnej 1998 r. Obserwowaliśmy także zmiany w strukturze szkół średnich, będące głównie odpowiedzią na rosnące aspiracje edukacyjne młodych Polaków. Wdrażane od 1999 r. zmiany zmieniły strukturę szkół oraz zapoczątkowały wprowadzenie systemu egzaminów zewnętrznych. Znacząco poprawiła się struktura wykształcenia polskich nauczycieli, a w ostatnich latach istotnie wzrosły ich wynagrodzenia. Wdrażane obec nie zmiany w kształceniu ponadgimnazjalnym dają szansę uelastycznienia i modernizacji oferty kształcenia zawodowego i kładą większy na cisk na kompetencje kluczowe.

Czytaj więcej...

Wyniki egzaminu gimnazjalnego 2002–2010 na wspólnej skali

Opublikowano: 30 Lis 2012

Henryk Szaleniec, Magdalena Grudniewska, Bartosz Kondratek,
Filip Kulon, Artur Pokropek

W artykule prezentowane są metodologia oraz rezultaty badania nad zrównaniem wyników egzaminu gimnazjalnego dla lat 2002–2010 przeprowadzonych przez Pracownię Analiz Osiągnięć Uczniów w Instytucie Badań Edukacyjnych. Do badania zrównującego wylosowano ponad 10 tys. uczniów i wykorzystano informacje o ponad 500 zadaniach. Do zrównania wyników egzaminu wykorzystano modele IRT, wyniki przedstawiono na skali zmiennej ukrytej oraz na skali wyników obserwowanych. Dzięki zastosowanej procedurze udało się wyizolować losowe wahania trudności między arkuszami egzaminacyjnymi w poszczególnych latach i przedstawić zmiany w poziomie umiejętności uczniów zdających egzamin gimnazjalny. Na podstawie rezultatów badania można stwierdzić, że poziom umiejętności humanistycznych gimnazjalistów jest stabilny, natomiast poziom umiejętności matematyczno-przyrodniczych wykazał trend spadkowy. W analizie dokonano walidacji zrównywania, porównując przedstawione wyniki z wynikami badania międzynarodowego, porównywalnego w kolejnych cyklach badania PISA. Wyniki dla części humanistycznej wykazują wysoką zbieżność z wynikami PISA dla czytania ze zrozumieniem. W przypadku części matematyczno-przyrodniczej egzaminu, która porównywana była z matematyką w badaniu PISA, zaobserwowano większe różnice pomiędzy rezultatami obydwu badań.