prof. Krzysztof Konarzewski

Niniejszy raport stawia sobie za cel uporządkowanie pojęć i faktów niezbędnych w racjonalnym dyskursie indywidualizacyjnym. Zaczyna się definicją indywidualizacji kształcenia i analizą warunkujących ją założeń. Szczególną uwagę zwraca na teoretyczną podstawę indywidualizacji – rolę interakcji predyspozycji ucznia i oddziaływań szkoły w wytwarzaniu osiągnięć szkolnych. Wbrew naukowej nazwie pojęcie interakcji predyspozycji i oddziaływań ma nikłą moc predyktywną. Kombinacja predyspozycji i oddziaływań, która sprawdziła się w jednej szkole, nie musi sprawdzić się w innej. Indywidualizacji nie można zatem zaprojektować dla wszystkich szkół w kraju; bliżej jej do sztuki niż do technologii.